W Truszkach-Zalesiu, wczesnośredniowiecznym kompleksie osadniczym na północnym Mazowszu, zakończono kolejny etap badań archeologicznych. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod nieinwazyjnych, takich jak LIDAR, georadar i magnetometria, odkryto nowe szczegóły dotyczące funkcji tego miejsca, które do tej pory pozostawały w sferze hipotez.
Badania objęły teren grodziska pierścieniowatego oraz osad przygrodowych, które funkcjonowały od początku X wieku aż do połowy XI wieku. Dzięki analizie chmury punktów uzyskanej w skaningu lotniczym LIDAR precyzyjnie określono zasięg osady i lokalizację dawnych grobli, które umożliwiały komunikację na podmokłych terenach. Magnetometria zarejestrowała anomalie świadczące o istnieniu obiektów użytkowych, takich jak paleniska czy fundamenty budowli, natomiast georadar ujawnił okrągłą strukturę na pobliskiej Górze Wieżowej, która mogła pełnić funkcję obronną lub obserwacyjną.
Najbardziej zaskakującym odkryciem okazały się ślady wskazujące na możliwe spalenie grodziska, szczególnie w rejonie przejścia bramnego. Hipoteza, że grodzisko mogło paść ofiarą zbrojnego ataku, otwiera nowe pytania o losy jego mieszkańców.
Kulisy badań i ich wyniki zostały przedstawione w krótkometrażowym filmie dokumentalnym autorstwa Mirona Bogackiego, który pokazuje proces zastosowania nieinwazyjnych metod w archeologii. W materiale widzowie zobaczą wizualizacje uzyskane dzięki LIDAR-owi, obrazy z georadaru oraz mapy anomalii magnetycznych. Film zawiera także wypowiedzi badaczy, archiwalne zdjęcia z poprzednich sezonów badawczych i prezentuje odkryte zabytki.
Obecne badania stanowią kontynuację wieloletnich prac archeologicznych prowadzonych w Truszkach-Zalesiu od 1984 roku. Szczególną uwagę badaczy przykuły importowane artefakty, w tym paciorki ze szkła oraz dirhemy arabskie pochodzące z Bliskiego Wschodu – dowody na dalekosiężne kontakty handlowe mieszkańców tego miejsca. Pomimo wcześniejszych badań, zespół osadniczy w Truszkach-Zalesiu nadal kryje wiele tajemnic.
-„ Celem tych badań jest przede wszystkim dokładna lokalizacja poszczególnych elementów tego całego kompleksu osadniczego, określenie ich zasięgu i również próba odkrycia śladów cmentarzyska” – mówi dr Ewa Łukaszewicz, kierująca projektem.
Projekt „Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Truszkach-Zalesiu. Terenowa weryfikacja zabytku archeologicznego” realizowany jest przez Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz „Varia” Fundację Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Wszystkie dane i wizualizacje są dostępne w ramach współpracy z Narodowym Instytutem Dziedzictwa, a ich wykonanie było możliwe dzięki wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Funduszu Promocji Kultury.
Dzięki nowoczesnym technologiom Truszki-Zalesie zyskują nowe życie, stając się dowodem na to, że przeszłość może mieć fascynującą przyszłość.
Źródło: profil YouTube Fotostacja, archeologia.uw.edu.pl
Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst”
