GRÓB KOMOROWY to specyficzna forma pochówku, charakteryzująca się występowaniem drewnianej konstrukcji, najczęściej zrębowej lub słupowej, w kształcie niewielkiego budynku/komory, wzniesionej nad ciałem zmarłego. Obok nietypowej formy cechą szczególną tych grobów są tak-że ich większe niż przeciętne rozmiary, oscylują-ce w granicach 2,5-3,5 X 1,5-2,5 m, oraz niekiedy znaczna głębokość dochodząca do 1,5 m. Pochówki tego typu pod wieloma względami bar-dziej przypominają kurhany niż typowe groby płaskie. Posiadają one bowiem wielopoziomową, nie kiedy skomplikowaną stratygrafię i występują w nich drewniane elementy konstrukcyjne za-równo poziome jak i pionowe, a materiały ruchome zdeponowane są w różnych partiach jamy grobowej i poza nią, i na różnych głębokościach.
Wczesnośredniowieczne groby komorowe na ziemiach dzisiejszej Polski
Wczesnośredniowieczne groby komorowe to w Polsce zjawisko stosunkowo nowe. Palmę pierwszeństwa przyznać należy bez wątpienia znalezisku z Cedyni z końca lat 70. XX w. Kolejne pochówki, które określono jako komorowe odsłonięte dopiero blisko 30 lat po odkryciu cedyńskim w Sowinkach, a wkrótce potem dokonano następnych znalezisk: w Kałdusie, w Dziekanowicach i Pniu. W 2009 roku liczbę zidentyfikowanych grobów komorowych na ziemiach polskich wynosiła około 20.
Wyniki badań grobów komorowych opisane na stronie czasopisma Archeologia Żywa
Dwa bursztynowe pierścienie, misa z brązu, żelazny nóż w skórzanej pochewce z okuciami z brązu znajdowały się w grobie mężczyzny z przełomu XI i XII w., który archeolodzy odkryli w Ostrowitem (Pomorskie). Ich zdaniem był to przedstawiciel ówczesnej elity. Archeolodzy postanowili rozpocząć wykopaliska w … Czytaj więcej…
Czterej wojownicy pochowani z bogatymi darami grobowymi w centralnej części cmentarzyska w Ciepłem (woj. pomorskie) pochodzili ze Skandynawii – wykazały specjalistyczne analizy. To dowód na to, że ludzie obcego pochodzenia współtworzyli elity państwa piastowskiego – sugerują naukowcy. Ciepłe to mała wieś leżąca nieopodal Gniewu … Czytaj więcej…
Rozwój badań w archeologii pozwala na coraz pełniejsze poznawanie życia mieszkańców ziem polskich. Tworzone przez badaczy osteobiografie w dużej mierze pomagają poznać i zrozumieć życie ludzi z przeszłości. Ostebiografia w sensie etymologicznym składa się ze słów pochodzenia starogreckiego: osteon – kość, bios – życie, … Czytaj więcej…
