W hrabstwie Wicklow w Irlandii, w regionie Baltinglass, archeolodzy odkryli fascynującą grupę neolitycznych obiektów znanych jako cursusy, które mogły służyć jako ceremonialne ścieżki dla zmarłych. Badania, prowadzone przez dr. Jamesa O’Driscolla z University of Aberdeen, wykorzystały technologię LiDAR, co pozwoliło na identyfikację i analizę tych tajemniczych konstrukcji, dotąd rzadko dokumentowanych w Irlandii.
Cursusy, odkryte w Baltinglass, są jednym z największych tego typu skupisk Irlandii, obejmujące aż pięć różnych obiektów. Te neolityczne struktury, charakteryzujące się unikalną morfologią, dostarczają nowych danych o życiu dawnych społeczności. Niektóre z nich są zorientowane w taki sposób, że mogły odgrywać kluczową rolę w związku z ważnymi wydarzeniami słonecznymi, będąc integralną częścią rolniczych i religijnych cykli neolitycznych społeczności.
O odkryciu poinformowano na łamach czasopisma „Antiquity”1)O’DRISCOLL J. 2024. Exploring the Baltinglass cursus complex: routes for the dead, „Antiquity”, s. 1–18, DOI: … Więcej.
W kontekście archeologicznym, cursusy są uważane za jedne z bardziej enigmatycznych prehistorycznych struktur. Ich dokładna funkcja nie jest jeszcze w pełni zrozumiała, ale przypuszcza się, że mogły służyć jako drogi procesyjne lub jako inne miejsca związane z obrzędami funeralnymi. To, że cursusy w Baltinglass zostały odkryte w tak znaczącej liczbie, może wskazywać na to, że obszar miał ogromne znaczenie religijne i społeczne dla jego dawnych mieszkańców.
Dalsze badania mają na celu dogłębne zrozumienie tego, jak cursusy były używane przez neolityczne społeczności oraz jakie znaczenie mogły mieć w ich codziennym życiu i praktykach religijnych. Archeolodzy planują wykorzystanie nowoczesnych metod datowania i dalszych analiz struktur, aby lepiej zrozumieć chronologię i funkcjonalność tych fascynujących konstrukcji.
Znaczenie tych odkryć jest ogromne. Neolit w Irlandii (ok. 4000–2400 lat p.n.e.) charakteryzował się do tej pory odkryciami głównie budynków mieszkalnych i kurhanów, z rzadkimi przypadkami monumentalnej architektury typowej dla Wielkiej Brytanii czy reszty Europy.
Badania modelowania bayesowskiego i DNA wykazały co prawda, że mające miejsce ok. 4000 lat p.n.e. migracje neolityczne do Irlandii przyniosły nowe technologie, takie jak rolnictwo i garncarstwo. Jednak dopiero niedawne odkrycia w krajobrazie Baltinglass ujawniły zespoły wielkich zagród o wczesnoneolitycznym rodowodzie, co w połączeniu z odkrytymi cursusami, jest ważnym krokiem do głębszego zrozumienia neolitu w Irlandii.
Źródło: Cambridge University Press
Przypisy
| 1 | O’DRISCOLL J. 2024. Exploring the Baltinglass cursus complex: routes for the dead, „Antiquity”, s. 1–18, DOI: https://doi.org/10.15184/aqy.2024.39. |
|---|
Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst”
