Archeologia Żywa 2 (64) 2017

|


Słowa kluczowe: , , ,

Nasza świadomość jest dla nas czymś bardzo drogim. Ba! Możliwe, że dla wielu najcenniejszym darem i  trzymamy się jej bardzo mocno twierdząc, że to ona właśnie jest podstawą naszego jestestwa. W końcu „Cogito ergo sum”. Co zatem z nami gdy nie myślimy? Jak podchodzili do tego ludzie w zamierzchłych czasach?

Archeologia Żywa 2 (64) 2017 postara się zbadać bliżej kolejną tematykę. W tym celu połączyliśmy trzy tematy, które nierozerwalnie wiążą się ze sobą: Sen, Śmierć i Zaświaty. Wszyscy sympatycy archeologii wiedzą, że śmierć i zaświaty to konik archeologów. Odnajdywane pochówki są często bogato wyposażane w dary grobowe i dostarczają nam wielu cennych informacji. Czy jednak ktoś słyszał o archeologii snu? O tym niżej parę słów od szefa. Pierwszy numer po reaktywacji już za nami, czekamy na wasze komentarze w związku z tym numerem.


Jak każdy z naszych numerów, również i ten dostępny jest w kioskach i salonach prasowych w całej Polsce. Wiemy, ze czasami macie problemy z odnalezieniem Archeologii Żywej. Niestety, jako Redakcja nie jesteśmy w stanie wpłynąć na to co zamawiają właściciele kiosków i salonów prasowych. Z naszej strony umowy są podpisane, lecz to od Was zależy czy będzie ona dostępna. Dlatego spytajcie się w pobliskim kiosku czy istnieje możliwość zamówienia AŻ. Pewnie będzie to możliwe.

E-wydanie Archeologii Żywej dostępne jest niestety dopiero od numeru 65. Wszystkie późniejsze numery w wersji cyfrowej można odnaleźć w archiwum E-Kiosku po kliknięciu w zielony przycisk.

Archeologia Żywa 2/2017 – spis treści

  • 04 Między snem a śmiercią – symboliczne korelacje dwóch procesów biologicznych
    Paweł Konczewski
  • 08 / Dar otwierający zaświaty
    Marcin Maciejewski
  • 14 Kiedy Egipcjanie zaczęli robić mumie?
  • 18 Wadi Sura. Skały zasiedlone przez bezgłowe bestie
    Paweł Polkowski, Frank Förster
  • 24 Zmarłych pogrzebać. Zwyczaje pogrzebowe w Palestynie czasów Jezusa
    Ks. Mariusz Rosik
  • 28 Archeolodzy pod szubienicą. Co kryją dawne miejsca straceń?
    Paweł Duma, Daniel Wojtucki
  • 36 Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz
    Krzysztof Borysławski
  • 40 / Pogrzebani żywcem? Kulturowe następstwa tafefobii
    Magdalena Konczewska
  • 44 Śladami Rzymian we wschodniej Bawarii
    Piotr Piekarz
  • 52 Samborowice – celtycka wieś na Bursztynowym Szlaku
    Przemysław Dulęba, Jacek Soida
  • 60 Biografia zapisana na manierce
    Dawid Kobiałka
  • 64 Bajon – serce Angkoru
    Małgorzata Rakoczy
  • 68 Rumunia – archeologiczne eldorado
    Michał Torz
  • 75 Podwodna archeologia współczesności – wraki z I i II wojny światowej
    Andrzej W. Święch
  • 78 Drony a przeszłe krajobrazy Dalekiego Wschodu (i nie tylko)
    Kasper Hanus
  • 82 Funkcjonalizm
    Jakub Okonek
  • 86 Rekonstrukcja historyczna w muzealnictwie
    Ewelina Imiołczyk

Archeologia Żywa 2 (64) 2017 – słowo od redaktora naczelnego

Kiedy na zebraniu redakcyjnym zaproponowałem, aby w kolejnym numerze AŻ zająć się snem, po minach współpracowników od razu wiedziałem, że temat „nie chwycił”. Snem jako takim archeolodzy zajmują się nader rzadko, pomimo że zajmował on i wciąż zajmuje około 1/3 życia każdego człowieka. To mierne zainteresowanie archeologii snem jest chyba po prostu odbiciem prostego faktu, że był/jest to czas poświęcony na regenerację naszego organizmu i tym samym czas wyłączenia go z aktywności. Inaczej jest, jeśli odniesiemy się do kulturowych konotacji snu. Przyrównanie śmierci jako swoistej formy snu można napotkać w ogromnej ilości kultur – zarówno dawniej, jak i dziś. Marzenia senne nierzadko rozumiano też jako podróż w zaświaty – do świata zmarłych. Świadectwa zarówno symbolicznego korelowania, jak i rozdzielnego rozumienia snu, śmierci i zaświatów (w przypadku snu i śmierci będących również procesami biologicznymi) są tematem przewodnim prezentowanego numeru AŻ.

Możliwości dotarcia w zaświaty jeszcze przed śmiercią i związane z tym rytuały opisuje Marcin Maciejewski. Pasjonującą historię odkrycia na Saharze malowideł sprzed 6 tys. lat i interpretację ich treści przedstawia artykuł Pawła Polkowskiego i Franka Förstera. Wojciech Ejsmond rozprawia się natomiast z mitem, jakoby zapoczątkowanie mumifikacji ciał przez starożytnych Egipcjan było efektem sprzyjającego działania środowiska. Różne aspekty śmierci i postępowania z ciałami osób zmarłych omawiają teksty: Magdaleny Konczewskiej (o strachu przed pochowaniem żywcem i podejmowanych ku temu przeciwdziałaniach), księdza prof. Mariusza Rosika (o zwyczajach pogrzebowych w Izraelu czasów Jezusa Chrystusa), Pawła Dumy i Daniela Wojtuckiego (o badaniach średniowiecznych i nowożytnych szubienic na Śląsku).

Jak przebiega proces snu i czym są marzenia senne oraz jak sypiano dawniej wyjaśnia prof. Krzysztof Borysławski. Poza głównym blokiem tematycznym zapraszamy Was na parę wycieczek. Do Bawarii – śladami Rzymian. Do Rumunii – kraju posiadającego imponujące dziedzictwo archeologiczne. Do Kambodży, gdzie dochowały się do naszych czasów imponujące kompleksy świątynne z okresu średniowiecza. Zapraszam również do lektury tekstu o Celtach zamieszkujących dawniej nasz kraj i do przestudiowania tekstów dotyczących warsztatu pracy archeologów.

Wadi Sura II – Jaskinia Bestii w całości zapełniona niesamowitymi malowidłami

Przypominamy, że na naszej stronie głównej zamieszczamy zwykle najważniejsze informacje i dłuższe artykuły. Naszą pozostałą aktywność możecie śledzić na naszym FacebookuTwitterze i Instagramie, do czego serdecznie zachęcamy!

Redaktor naukowy AŻ | Oficjalna strona

Archeolog, nauczyciel akademicki, redaktor naukowy „Archeologii Żywej”. Pracuje na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Jego zainteresowania naukowe oscylują wokół archeologii historycznej oraz wykorzystania archeologii w naukach przyrodniczych i kryminalistyce. Miłośnik niespiesznych podróży.

Pierwszy sekretarz AŻ | Oficjalna strona

Architekt, absolwentka Politechniki Warszawskiej, obecnie sekretarz redakcji Archeologii Żywej. Chętnie zajmuje się również grafiką. Interesuje się historią sztuki, uwielbia wycieczki po Polsce i nie tylko.

Redaktor naczelny AŻ | Oficjalna strona

Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst

CZY TEŻ W DZIECIŃSTWIE CHCIAŁEŚ BYĆ ARCHEOLOGIEM?

My od zawsze! Cześć, ARCHEOLOGIA ŻYWA to mały zespół osób kochających odkrywanie i pisanie o przeszłości. Czujemy jednak, że wciąż zna ją zbyt mało osób. Pytanie, czy chcesz nam pomóc w promocji naszej historii?

Dodaj komentarz

css.php