Na stanowisku archeologicznym Pachacámac, niedaleko Limy, zespół badaczy pod kierownictwem profesora Krzysztofa Makowskiego z Papieskiego Katolickiego Uniwersytetu w Peru dokonał przełomowego odkrycia. Odsłonięto 73 nienaruszone pochówki z okresu Imperium Wari, rzucając nowe światło na złożoną historię przedhiszpańskich Andów.
Odkrycia te, datowane na okres między 800 a 1100 n.e., dostarczają cennych informacji na temat życia, śmierci oraz wierzeń społeczności żyjących w Andach przed ekspansją Inków. Wśród znalezisk znajdują się maski z rzeźbionego drewna i ceramiki, umieszczane na „fałszywych głowach” zmarłych, co odzwierciedla unikalne praktyki pogrzebowe tych społeczności.
Pochówki, które zachowały się w nienaruszonym stanie dzięki osunięciu się muru z okresu inkaskiego, dostarczają również informacji o społecznym kontekście życia w Andach przedhiszpańskich, z uwzględnieniem związków rodzinnych, opieki nad niepełnosprawnymi oraz wskaźników przemocy wojennej i domowej. Są one nie tylko cennym źródłem informacji o praktykach pogrzebowych, ale także o wierzeniach dotyczących życia po śmierci oraz o roli, jaką zmarli odgrywali w społecznościach Andów.
„W Andach przedhiszpańskich nikt nie umierał. Wszyscy byli predestynowani do dalszego życia w równoległym świecie przodków (hurin pacha)” – tłumaczy prof. Makowski serwisowi Archeowieści.
Wśród odkryć znajdują się również dwa berła zdobione wizerunkami dostojników, złożone w depozycie wotywnym. Ich styl, porównywalny ze słynnym „idolem z Pachacámac”, świadczy o silnych związkach kulturowych regionu z północnym wybrzeżem Peru.
Odkrycia zmieniające perspektywę na historię Andów
Badania w Pachacámac dostarczają również nowych perspektyw na historię regionu, kwestionując poprzednie teorie dotyczące roli i znaczenia Pachacámac przed ekspansją Inków. Pachacámac, znane w okresie inkaskim jako świątynia i wyrocznia bóstwa Pacha Kamaq, było miejscem kultu i pochówków lokalnej ludności. Odkrycia profesora Makowskiego kwestionują dotychczasowe hipotezy o ciągłości funkcji świętego miasta Pachacámac od czasów budowy Starej Świątyni kultury Lima do podboju hiszpańskiego.
Dodatkowo naukowcy stwierdzili, że cmentarzysko badane przez prof. Makowskiego nie zawiera pochówków elity, lecz jest porównywalne z miejscem pochówku rybaków, takim jak stanowisko Ancón. Z badań wynika, że w okresie Imperium Wari było to raczej skromne osiedle, które zyskało na znaczeniu dopiero po włączeniu do Imperium Inków.
Co dalej z pochówkami z Pachacámac?
Badacze przeprowadzą porównanie odkryć z Pachacámac i Castillo de Huarmey, gdzie w 2012 roku zespół pod kierownictwem prof. Miłosza Giersza i dr hab. Patrycji Prządki-Giersz odkrył pierwszy znany zbiorowy pochówek kobiet z najwyższych elit Imperium Wari.
Pochówki odkryte w Pachacámac dostarczają cennych informacji o społecznym kontekście życia w Andach przedhiszpańskich. Są świadectwem głęboko zakorzenionych wierzeń dotyczących życia po śmierci i ważnej roli, jaką odgrywali zmarli w społecznościach zamieszkujących obszar Andów. Dalsze prace badawcze i konserwatorskie będą kontynuowane na terenie stanowiska, a ich wyniki będą na bieżąco publikowane.
Źródło: archeowiesci.pl
Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst”
