Od premiery oryginalnego Faraona upłynęło prawie ćwierć wieku. W świecie gier komputerowych to więcej niż 4000 lat, przez które toczy się akcja tytułu. Kiedy zdałem sobie z tego faktu sprawę, pierwsze pytanie, jakie cisnęło mi się na usta, brzmiało: „czy Faraon przetrwał próbę czasu?” W końcu od 1999 roku gry zmieniły się nie do poznania. Jeżeli chcecie poznać na nie odpowiedź, czytajcie dalej.
Powrót do Państwa Faraonów
Jeżeli nie znacie lub pamiętacie oryginalnego Faraona, przypomnę, że to kultowa gra strategiczna z gatunku city builder, w której naszym celem jest zbudowanie prężnie działającego państwa w Dolinie Nilu. Akcja gry toczy się na przestrzeni 4000 lat historii starożytnego Egiptu.
Nowa Era składa się z podstawowej wersji gry oraz dodatku Kleopatra: Królowa Nilu z 2000 roku. W sumie daje to ponad 50 misji, których rozegranie zajmie wam ponad 100 godzin. Kamień po kamieniu, wzniesiecie miasto, jakiego pozazdrościliby Wam starożytni. Jeżeli uda Wam się skończyć je wszystkie, zawsze możecie odpalić tryb piaskownicy i bawić się na swoich zasadach.
W trakcie rozgrywki będziecie mieli możliwość wzniesienia słynnych budowli, takich jak na przykład piramidy, sfinks czy latarnia w Aleksandrii. Przekonacie się też na własnej skórze, jak funkcjonował kraj, w którym rytm życia uzależniony był od wylewów rzeki i życiodajnego mułu, jaki ze sobą niosła.
Faraon uczy i bawi przede wszystkim rozgrywką, ale nie tylko! W grze dostępna jest też encyklopedia, z której dowiecie się co nieco na temat życia w starożytnym Egipcie, a być może zainspirujecie się też do pogłębienia wiedzy na wybrane tematy. Przypomnę tylko, że produkcja wylądowała przedpremierowo na naszej liście dziesięciu najlepszych gier wideo uczących historii i archeologii.
Co nowego w Nowej Erze?
Studio Triskell Interactive, które odpowiada za remake, chciało aby dostarczał on doświadczeń jak najbliższych oryginałowi. Nie oznacza to jednak, że zespół nie wprowadził do gry żadnych zmian. Wręcz przeciwnie.
Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy po włączeniu gry, jest warstwa wizualna. Zmieniła się nie tylko jej ogólna jakość (Faraon: Nowa Era wspiera rozdzielczości ekranu do 4K), ale także styl. Mnie chyba najbardziej przypominał on rysunkowe gry z Facebooka. Niektórym może to przeszkadzać, mnie nawet przypadły do gustu, pomimo tego, że zawsze unikałem gier z popularnego portalu społecznościowego. Grafika jest kolorowa i przejrzysta, a to przecież najważniejsze.
Wśród innych ważnych zmian można wymienić m.in. odświeżony i bardziej nowoczesny interfejs użytkownika. Trudno się nie zgodzić z tym, że jest bardziej czytelny, ale przy ogromie opcji i tak niekiedy można się w nim pogubić w związku z brakiem napisów. Na potrzeby Nowej Ery odświeżona została też ścieżka dźwiękowa gry, a także wiedza zawarta w encyklopedii. 25 lat badań archeologów i historyków prowadzonych od czasu premiery oryginału sprawiło, że wiemy o starożytnym Egipcie o wiele, wiele więcej!
Do Faraona zawitało też kilka nowych mechanik. Funkcja Globalnej Puli Siły Roboczej sprawi, że budynki połączone ze sobą drogą będą mogły ściągać pracowników z dowolnej lokacji. Z kolei Stały Stosunek Pracowników będzie utrzymywać ich liczbę na poziomie 40% populacji. Miłym dodatkiem jest możliwość szybkiego kopiowania i wklejania budynków.
Czy warto zagrać?
Faraon: Nowa Era to remake, który oddaje hołd kultowemu oryginałowi. Twórcy odświeżyli warstwę wizualną i dźwiękową oraz dodali garść nowych funkcji. Z jednej strony, tyle wystarczy, żeby bawić się przy grze dobrze, z drugiej, część graczy może poczuć pewien niedosyt, ponieważ tytuł nie jest pozbawiony wad.
Największy problem dla polskich graczy może stanowić brak polskiej wersji językowej, którą posiadał oryginał. Niestety, twórcy na ten moment nie przewidują dodania jej w przyszłości. Jak bogowie dadzą to polska społeczność ogarnie to nieoficjalnie.
Skoro możemy obracać budynki to dlaczego nie możemy zrobić tego samego z resztą mapy? Miłym dodatkiem byłaby też minimapa, która pozwoliłaby lepiej orientować się w mieście, zwłaszcza dużym, na późniejszym etapie gry (i to akurat życzenie spełniło się parę godzin po publikacji tego artykułu, kiedy to minimapa pojawiła się wraz z nową aktualizacją). Przyczepić można się też do tego, że chociaż interfejs został przebudowany, to pewne jego elementy wciąż są mało czytelne. Mnie na przykład regularnie zdarzało się mylić ikonki na panelu budowy. Wprowadzono również całkiem nowy system prowadzenia wojen, znacząco go uproszczając, co nie wszystkim może przypaść do gustu.
Niedociągnięcia, o których wspominam wyżej, nie zepsuły mi jednak ogólnego obrazu gry i mogę z czystym sumieniem Wam ją polecić. Zwłaszcza, jeżeli interesujecie się archeologią i starożytnym Egiptem. Jeżeli nie mieliście nigdy okazji zagrać w oryginał, to doskonały moment, żeby nadrobić zaległości.
Przed złożeniem tekstu do publikacji z ciekawości przejrzałem opinie o nowym Faraonie w różnych popularnych serwisach. Niedzielni gracze, podobnie jak większość recenzentów, są raczej zgodni co do tego, że Nowa Era to przyjemne doświadczenie. Najwięcej narzekań pochodzi z obozu weteranów, którzy zjedli zęby na oryginale. Tu i tam nie da się im wprawdzie odmówić racji, ale nie jest to powód do bombardowania gry skrajnie negatywnymi recenzjami.
Faraon: Nowa Era zadebiutował na rynku 15 lutego 2023 roku. Produkcja dostępna jest wyłącznie w dystrybucji cyfrowej na platformach Steam i GOG.com. Niestety, w przeciwieństwie do oryginału, remake nie posiada polskiej wersji językowej.
Wymagania sprzętowe
MINIMALNE:
- Wymaga 64-bitowego procesora i systemu operacyjnego
- System operacyjny: Windows 10
- Procesor: Intel Core i5-9600K lub AMD Ryzen 5 3600XT
- Pamięć: 8 GB RAM
- Karta graficzna: NVIDIA GeForce GTS 450, 1 GB lub AMD Radeon HD 5750, 1 GB lub Intel HD Graphics 630
- Miejsce na dysku: 8 GB dostępnej przestrzeni
ZALECANE:
- Wymaga 64-bitowego procesora i systemu operacyjnego
- System operacyjny: Windows 10
- Procesor: Intel Core i7-9700K lub AMD Ryzen 7 3800XT
- Pamięć: 8 GB RAM
- Karta graficzna: NVIDIA GeForce GT 1030, 2 GB lub AMD Radeon RX 460, 2 GB lub Intel HD Graphics 630
- Miejsce na dysku: 8 GB dostępnej przestrzeni
Archeolog, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się epoką brązu oraz wczesną epoką żelaza, a zwłaszcza zagadnieniami związanymi z metalurgią wspomnianych okresów. W wolnych chwilach pasjonat nowych technologii i gier wideo o zabarwieniu archeologiczno-historycznym.
