Królewskie grobowce na Łysej Górze, słowiańskie runy, łacińska inskrypcja ku czci lechickiego władcy. Powyższe odkrycia łączy to, że nie są uznawane przez oficjalny obieg naukowy. To tylko niektóre z domniemanych odkryć, które w ostatnich latach wykorzystywano do tworzenia pseudonaukowych teorii dotyczących przeszłości Polski.
Czym jest Wielka Lechia i kim są turbosłowianie?
Nazwa „turbosłowianie” została ukuta kilka lat temu na forach i grupach internetowych dotyczących historii. Terminem tym określa się zwolenników nienaukowych wizji przeszłości, których wspólnym mianownikiem jest idea istnienia pradawnego, słowiańskiego imperium. Część tych teorii ma zabarwienie panslawistyczne, inne służą postarzaniu i uwznioślaniu dziejów konkretnych narodów.
Spis treści
Na naszym gruncie, wykrystalizowała się jakiś czas temu tzw. Teoria Wielkiej Lechii. W tym pseudonaukowym konstrukcie, piastowska Polska stanowiła kontynuację, istniejącego przez tysiące lat, lechickiego imperium. To domniemane mocarstwo, zaludniane przez wojowniczych Ario-Słowian, miało stawiać opór Aleksandrowi Wielkiemu i Cezarowi, a lechiccy wodzowie walnie przyczynili się do obalenia Imperium Rzymskiego. Kres Lechii przynieść miał spisek niemiecko-watykański, który do dziś zajmuje się fałszowaniem przeszłości i ukrywaniem prawdy o dawnym, słowiańskim imperium.
Pseudonaukowa teoria zaczęła krystalizować się w Internecie ok. 2013 roku. Przełom stanowiło wydanie książki Janusza Bieszka pt. „Słowiańscy królowie Lechii. Polska starożytna.” Na pierwszy rzut oka, książka wydana przez wydawnictwo Bellona wyglądała jak reprint jakiejś XIX-wiecznej publikacji. W istocie, sporo korzystała z dorobku XIX-wiecznych badaczy, w dodatku postaci kontrowersyjnych nawet na tle swojej epoki (np. Tadeusz Wolański, Ignacy Pietraszewski). Novum było wprzęgnięcie w dawne spekulacje genetyki i niektórych domniemanych odkryć archeologicznych. Książka wydana przez niegdyś szanowane wydawnictwo odniosła spory sukces i sprawiła, że turbosłowianie dotarli do zupełnie nowych odbiorców. Pomógł w tym również Internet, który stanowi doskonałe narzędzie do szerzenia pseudonaukowych poglądów.
Dodajmy jednak, że „turbosłowiaństwo” nie jest zjawiskiem zupełnie nowym. Już kronikarza Wincentego Kadłubka, który ukuł mit lechickiego imperium, które o stulecia poprzedzało panowanie Mieszka I, można by o nie posądzać. Różnica pomiędzy nim, a współczesnymi turbosłowianami polegała na tym, że średniowieczny kronikarz tworzył przy dość ograniczonym stanie ówczesnej wiedzy, gdy metodologia historii jako nauki dopiero się tworzyła. Nawet XIX-wieczni badacze, tworzący w epoce skłonnej do romantycznych uniesień, znajdują pewne rozgrzeszenie. Gdy Tadeusz Wolański pisał o Lechitach, rozpoznanie archeologiczne ziem polskich było prawie zerowe, a archeologia jako nauka dopiero raczkowała. Przyjrzyjmy się niektórym współczesnym mitom o początkach Polski.
(Prawie) Polski Schliemann
Łysa Góra długo skrywała swe tajemnice. Setki lat temu, katoliccy misjonarze zbezcześcili święte dla pogan miejsce, stawiając na nim klasztor. Chrystianizatorzy ukryli tym samym grobowce lechickich królów, czyniąc krok w kierunku wymazania prawdy o słowiańskim imperium. Wydrążone w szczycie Łysej Góry krypty pozostawały w zapomnieniu przez setki lat. Dopiero w latach 50. XX wieku, na ich ślad przypadkiem wpadli robotnicy, wykonujący prace budowlane wokół opactwa. Komunistyczne władze przeraziły się jednak tego odkrycia i nakazały zalać prastare komory grobowe. Na ponowne odkrycie, czekały kolejne pół wieku.
Postanowił zbadać je Adolf Kudliński. Ten „pierwszy polski preppers” zorganizował ekspedycję, w trakcie której dokonał, pod osłoną nocy, w asyście paramilitarnych oddziałów, penetracji zalanych krypt. Jego badania przyniosły dowód na liczącą wiele tysięcy lat przeszłość tego miejsca. Film z eksploracji można obejrzeć w serwisie YouTube. W te rewelacje wierzy część polskich turbosłowian. Argumenty na rzecz tego odkrycia są dosyć skąpe. Po pierwsze, odkrywca zakłada, że Łysa Góra była dla Słowian ważnym miejscem, więc znajdujące się pod wzgórzem podziemne struktury musiały mieć znaczenie. Po drugie, znajdujące się w domniemanych kryptach stalaktyty mają wskazywać na to, że zostały one wykute kilka tysięcy lat temu. Kwestia religijnej wagi Łysej Góry w przedchrześcijańskiej Polsce jest od jakiegoś czasu kontrowersyjna.
Nie trzeba jednak wdawać się w zawiłe naukowe dysputy, by obalić argument o dziwności domniemanych krypt. Przez setki lat działał na Łysej Górze klasztor, a później, od czasów zaborów do II Wojny Światowej, mieściło się w nim ciężkie więzienie. Obie instytucje miały jeden, wspólny problem: niedobór wody. Kilka lat temu, doktor Czesław Hadamik odkrył sieć cystern pod klasztornym wirydarzem. Domniemane krypty również są funkcjonalnie połączone z zabudowaniami opactwa, wobec czego należy uznać, że mamy do czynienia ze zwykłymi zbiornikami na wodę. Mogą być nawet znacznie młodsze. Inżynier Pulikowski, który w latach 50. dokonywał inspekcji krypt, ocenił że są dziełem carskich więźniów. Odnośnie turbosłowiańskich spekulacji na temat wieku krypt, należy dodać, że nie przedstawili oni żadnych wyników badań potwierdzających pradawny wiek stalaktytów. Przedstawili jedynie szacunki „na oko”, ustalając pod tezę tempo przyrostu stalaktytów. Tymczasem zależy ono od wielu czynników, jak np. rocznych opadów, rodzaju skały itp.
![Opactwo pobenedyktyńskie na Łysej Górze (obecnie Świętym Krzyżu) (ryc. Jakub Hałun [CC BY-SA 3.0], from Wikimedia Commons)](https://archeologia.com.pl/wp-content/uploads/turboslowianie_4.jpg)
Również spiskowa teoria wokół domniemanych krypt nie ma za bardzo sensu. W momencie pierwszego odsłonięcia świętokrzyskich cystern, trendem w polskiej nauce była tzw. Archeologia milenijna. Na tle ideologicznej rywalizacji z Kościołem, władze komunistyczne chętnie dotowały badania początków państwa polskiego. Każde odkrycie wykorzystywano pośrednio lub bezpośrednio do wykazania, że kościół nie przyniósł do Polski cywilizacji, ale że była ona rozwiniętym krajem jeszcze przed przyjęciem nowej religii. Komunistyczne władze nie miałyby więc żadnego interesu w zalewaniu krypt, gdyby w rzeczywistości były tym, za co uważa je Kudliński. Runy po polsku Tomasz Kosiński, jeden z lechickich guru, zadał sobie trud odkrycia na nowo słowiańskich runów. Zapowiedział już wydanie kolejnej książki, w której dokona ich odczytu. Na ten moment, w publikacji „Słowiańskie skarby. Tajemnice zabytków runicznych z Retry” (2018), zdał relację z własnej wyprawy szlakiem dawnych falsyfikatów. Historia zabytków, które próbuje przywrócić do obiegu naukowego Kosiński ma już przeszło dwieście lat.
W 1771 roku Andreas Gotlieb Masch ogłosił odkrycie, do którego miało dojść już kilka dziesięcioleci wcześniej w miasteczku Prillwitz. Gdzieś w jego okolicy powinna znajdować się opisana przez historyka Helmolda świątynia Połabian, a na terenie Prillwitz znaleziono pogańskie figurki. Uznano, że są to posążki bóstw słowiańskich. Zabytki miał odkryć miejscowy pastor Fryderyk Sponholz (zmarł 1697 r.) podczas sadzenia drzew obok plebanii. W trakcie prac ogrodowych wykopał brązowe kotły. Tkwiło w nich wiele figurek wykonanych z brązu oraz inne starożytne przedmioty. Po jego śmierci część zbioru sprzedano złotnikowi z pobliskiego miasta nazwiskiem Paltzke. Niektóre ze znalezisk przetopił on podobno na dzwon kościelny. Obie rodziny łączą się we wnukach pastora Sponholza, Gideonie i Jakobie. W 1768 roku bracia Sponholtzowie sprzedali „znalezisko pastora”, czyli 46 przedmiotów (w tym 20 posążków bóstw) dr. Joachimowi Jasperowi Johannowi Hemplowi. Mieli też zapewnić, że więcej takich przedmiotów nie posiadają. Dziś znajdują się w muzeum w Schwerin. Aż do drugiej połowy XIX wieku uchodziły za dowód na istnienie słowiańskiego pisma. Podejrzliwością wobec odkrycia wykazali się już XVIII-wieczni uczeni. Zaowocowało to przeprowadzonym kilka lat później śledztwem, wskazującym na lokalnego złotnika jako fałszerza.
- Skarb monet z XVII w. spod Pomiechówka wywołał gorącą dyskusję!
- Osada sprzed 5500 lat i młodsze cmentarzysko odkryte w Skołoszowie
- Pochowano ją w XVII w. z sierpem przy szyi! Oto twarz kobiety z cmentarzyska w Pniu
- Plakietka Jowisza odkryta przez polsko-gruziński zespół badawczy w Apsaros
- Najstarszy długi dom odkryty na Wyżynie Sandomierskiej! Ma około 7 tys. lat
- Niezwykły topór z Pichorowic pojawi się na wystawie w Środzie Śląskiej
- Zuchy na tropie niezwykłego odkrycia sprzed 2500 lat pod Zieloną Górą
- Przebadano groty strzał z bitwy nad Tollense. Najeźdźcy przyszli z Bawarii?
Prawie sto lat później w prasie ukazały się wzmianki o ozdobionym runami kamieniu żarnowym odkrytym w Mikorzynie, w majątku Andrzeja Doroszewskiego. Nieco później odkryto kolejny kamień z wizerunkiem konia i runicznym napisem. Uczeni tej miary, co Lelewel i Cybulski, szybko podjęli się odczytania napisów, dochodząc do bardzo różnych wniosków. Bomba wybuchła 22 lutego 1869 roku. Na spotkaniu Oddziału Architektury i Sztuk Pięknych Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Krakowie Hrabia Aleksander Przeździecki wygłosił odczyt na temat idoli prillwitzkich, o których autentyczności był przekonany. W reakcji na ten referat, Karol Estreicher oświadczył, „iż nie tylko bożki prylwickie ale i kamienie mikorzyńskie (Prowe i Konik) uważa za podrobione”.
Hrabia Przeździecki potraktował sprawę bardzo osobiście. W toku dyskusji podjęto decyzję o powołaniu komisji, by dokładnie zbadała stan rzeczy. Jej prace przeciągały się kilka lat. Czytając opublikowane w 1872 roku „Sprawozdanie o kamieniach mikorzyńskich”, nie sposób odnieść wrażenia, że Estreichera próbowano zakrzyczeć. Uczciwie jednak zamieszczono na końcu jego wątpliwości, wygłoszone na spotkaniu Komisji Runologicznej w kilka dni po odczycie Przeździeckiego. Estreicher zaczął od tego, że nacięcia na kamieniu wydają się świeże. Jak sam stwierdza, „Zarzut ten jednak byłby błahy, gdyby inne nie nasuwały się wątpliwości”. Jego zdaniem, litery ktoś skopiował z rysunku fałszywek Spongholza, umieszczonych w publikacji Lelewela. Rysunek rzekomego bóstwa Prowe również wyglądał na odrysowany z tej samej książki. Konik został natomiast skopiowany z niewiele wcześniej odkrytego Światowida ze Zbrucza. Tym razem fałszerz nieznacznie poprawił rysunek. W tym kontekście znowu pojawia się bóstwo Prowe. Tymczasem jego powstanie – stwierdza Karol Estreicher – zawdzięczamy zecerom, którzy źle złożyli do druku tekst Helmolda. Miał też drobniejsze uwagi podważające starożytność domniemanych run. Wprawdzie do części jego argumentów można pewne mieć wątpliwości. Różnie współcześnie podchodzi się do owego bóstwa Prowe. Jednak w zgodnej opinii większości uczonych, imię jest w przekazie Helmonda zniekształcone. Jeśli chodzi o ogólne spojrzenia na kamienie mikorzyńskie, dalsze badania i publikacje przyznały Estreicherowi rację.
Nawet ci uczeni, którzy byli mniej skłonni, by wierzyć w owe odkrycia, mogli w XIX wieku żywić nadzieję, że pewnego dnia słowiańskie runy ujrzą światło dzienne. Piotr Boroń w artykule „Ku pradawnej Słowian wielkości” podaje przesłanki źródłowe, które wówczas wykorzystywano dla potwierdzania ich istnienia. Po pierwsze, niemiecki kronikarz Thietmar (975–1018) napisał, że stojące w świątyni Światowida w Radogoszczy posągi bóstw są podpisane. Drugim źródłem jest „Traktat o literach”, napisany przez mnicha Chrabra (X w.). Pisząc o wynalezieniu przez świętych Cyryla i Metodego głagolicy, Chrabr wspomina, iż: „Najpierw więc Słowianie nie mieli pisma, a będąc poganami za pomocą kresek i nacięć liczyli i wróżyli”. Zastosowane w oryginale słowo może obok liczenia oznaczać także czytanie. Wreszcie, w Żywocie Świętego Konstantyna mowa jest o jakiś „literach roskich”, których czytanie święty opanował w czasie wizyty na Krymie. Tekst Thietmara nie precyzuje, jakim alfabetem miały zostać napisane owe imiona. Napisy towarzyszące połabskim posągom mogły być po prostu malunkami, mylnie zinterpretowanymi przez obserwatora pochodzącego z piśmiennej cywilizacji. Mogły też stanowić próbę naśladownictwa pisma, czy też być prostymi symbolami, oznaczającymi dane bóstwo. Zresztą, jak zauważyła Adrianna Szerba, Thietmar w innym miejscu mówi wprost, że Słowianie są… niepiśmienni. Chrabr opowiada natomiast o przedpiśmiennych formach zapisu informacji. Tego rodzaju zabytki pochodzące ze Słowiańszczyzny (i nie tylko) znamy z późniejszych czasów. Bardzo długo w środowiskach chłopskich i pasterskich karbowano proste informacje, głównie inwentarzowe, na drewnianych kijach. Tak zwany rabosz można było też wykorzystać do zawierania umów – oznaczony kij dzielono następnie na dwie równe części, a niszczono po jej wypełnieniu. Etnografowie przekazują bardzo dużo różnych zastosowań takich kijów.
Natomiast trzeci przekaz opowiada najprawdopodobniej o znanym na Krymie piśmie gockim lub o runach używanych przez Waregów. Drugie z wskazanych wyjaśnień podaje się również dla kilku wzmianek o piśmie wśród Rusów, które pochodzą ze źródeł arabskich. To wszystko powoduje, że uczeni z dużą dozą sceptycyzmu podchodzą do wszelkich domniemanych odkryć przedsłowiańskiego pisma.
(Prawie jak) Awiłło Leszek
Cesarz Tyberiusz postanowił uczcić swojego siostrzeńca. Wystawił mu grobowiec, ozdobiony łacińską inskrypcją. Siostrzeńcem władcy był lechicki władca, Awiłło Leszek. Na inskrypcję zwrócił uwagę jako pierwszy Tadeusz Wolański w 1843 roku. Kilka lat temu, jego odkrycie przywrócił nauce Janusz Bieszk. Płyta nagrobna, znajdująca się w Museo Lapidario w Urbino, cofa oficjalną historię Polski o tysiąc lat, do I wieku n.e. Tak widzą ten zabytek zwolennicy teorii Wielkiej Lechii. Przyjrzyjmy się łacińskiej inskrypcji oraz proponowanemu tłumaczeniu:
CAVILLIO LESCHO TI CLAVDIVS BVCCIO
(ORYGINAŁ – podkreślone słowa/litery zostały pominięte w przekładzie Wolańskiego)
COLVMBARIA IV OLL VIII SE VIVO
A SOLO AD FASTIGIVM MANCIPIO DEDIT
Na pożegnanie*
(przekład T. Wolańskiego, ortografia uwspółcześniona / *pierwsza linijka dodana przez J. Bieszka)
Awiłłowi Leszkowi, Tyberiusz Klaudiusz
Grób ten z czterema framugami, na osiem urn popielnych,
jeszcze za życia, jemu jedynie, dla zaszczytu, na zupełną własność oddał
Choć zabytek jest oryginalny, problemów z takim odczytaniem jest sporo. Po pierwsze, w Rzymie panował inny niż współcześnie system imienniczy tzw. Tria nomina. Najsłynniejszym przykładem jest Gajusz Juliusz Cezar. Pierwszy człon jego nazwiska to praenomen (przedimię), drugi nomen gentile (imię rodowe), a trzeci cognomen (przydomek). Już pierwszy rzut oka na inskrypcje wskazuje, że Wolański, XIX-wieczny kolekcjoner i fantasta ignorował istnienie tego systemu. Zamiast Awiłło Leszka mamy więc Gajusza (C to skrót od Caius) Awilliusa Lescho/Leschusa. Cognomen tej osoby stanowi problem, gdyż jest tzw. Hapax legomenon, słowem (w tym wypadku imieniem) poświadczonym tylko raz. Domniemany Cesarz w inskrypcji to natomiast Tyberiusz Klaudiusz Buccio, który rzymskie obywatelstwo (lub jego przodek) zawdzięczał… Klaudiuszowi (41-54). Nowi obywatele otrzymywali bowiem praenomen i nomen gentile od nadającego obywatelstwo, w epoce cesarstwa zwykle od samego władcy. Gdyby Buccio otrzymał obywatelstwo od Tyberiusza, byłby Tyberiuszem Juliuszem, bo takie były pierwsze elementy tria nomina tego cesarza. W reszcie inskrypcji nie chodzi natomiast o uhonorowanie kogokolwiek, a o handel… miejscem pochówku. W Rzymie nie można było sprzedać grobu, jeśli znajdowały się w nim zwłoki. Stąd podkreślenie, że akt dokonał się za życia sprzedającego. Finalnie uzyskujemy następujące tłumaczenie:
Gajuszowi Awilliuszowi Leschusowi, Tyberiusz Klaudiusz Buccio
(prawidłowe tłumaczenie)
cztery kolumbaria i osiem urn,
za życia, od podłogi po sklepienie, na własność przekazał.
To tylko niektóre z naukowych źródeł wykorzystywanych przez Turbosłowian. Naukowcy mają tendencję do ignorowania teorii pseudonaukowych. Tymczasem, aktywne reagowanie na nie powinno być wpisane w etos uczonego. Od wiary w Wielką Lechię nikomu nie stanie się krzywda. Osoba taka może jednak przykładowo, poprzez spirale pseudonaukowych portali, zacząć wierzyć w medycynę alternatywną, zostać antyszczepionkowcem albo zaszkodzić sobie na sto innych sposobów. Podatność na tego rodzaju teorie wskazuje też na pewien kryzys zaufania do nauki. Musimy, jako historycy i archeolodzy, walczyć o wiarygodność. Teoria Wielkiej Lechii jest bękartem sporów o autochtonizm Słowian na ziemiach polskich.
Dziś biskupińskie grodzisko nie uchodzi za dzieło Prasłowian, ale świat nauki niedostatecznie przedstawił swoje racje, jak i nie stworzył spójnej i alternatywnej wizji naszych korzeni na potrzeby dla zwykłego odbiorcy. Stąd turbosłowianie, zarzucając, że naukowcy twierdzą iż Polska stała się nagle w 966 roku mają poniekąd rację. Istnienie takich głosów wskazuje na sporą wyrwę w popularyzacji wiedzy. Zwolennicy Bieszka i pokrewnych do jego teorii stanowią też zagrożenie. Jak inne kraje postkolonialne, jesteśmy zagrożeni tym, że nienaukowe i spiskowe teorie trafią kiedyś do podręczników, by pompować nasze narodowe ego. Podobne teorie są wszakże nauczane na Bałkanach, znajdują się w podręcznikach szkolnych i akademickich. Ponadto amatorzy pokroju Kudlińskiego coraz chętniej bawią się w archeologów, niszcząc niekiedy wartościowe stanowiska.
Podsumowując, spory o Lechię pokazują, że historia to nie tylko naukowe odkrycia i spory, ale także gałąź wiedzy, która jest potrzebna „laikowi”, by mógł odnaleźć swoje miejsce na świecie. Stąd spoczywa na nas, uczonych i popularyzatorach nauki, spory obowiązek.
Artykuł zawiera zmienione ustępy książki pt. „Wielka Lechia. Źródła i przyczyny popularności teorii pseudonaukowej okiem historyka” (2018).
Jest to pełny artykuł „(Pseudo)Archeologia o początkach Polski” opublikowany w numerze Archeologia Żywa 4 (70) 2018
Historyk, socjolog. Doktoryzuje się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 2018 roku opublikował książkę pt. "Wielka Lechia. Źródła i przyczyny popularności teorii pseudonaukowej okiem historyka."
Te żydoskie terie są huja warte, jak powiedział sam Bonaparte. Na Łysej Górze stał do 700 r. zamek króla Lechi Kraka i Wandy córki jego. Oszołomiony Naród Polski wierzy Pruskiemu żydkowi synu SSmana i dziadka z Wermachtu i klaska temu idiocie, co zniszcył wszystkie fabryki i nie tylko. A co ciekawe, ten patriota tyle ma na koncie przestępstw, co by księge napisał, ale ani razu nie został osądzony, no bo kruk krukowi oka nie wykole; I polska jest gotowa iść za nim i w niewolę. Tylko co powiedzą Nasze Wnuki o głupkowatych Dziadkach, co nie znają własnej histori. No bo np. Leszek III Awiłło ożenił się z siostrą Juliusza Cezara, by zawrzeć pokój z Rzymem i już więcej nie napadać na rzymskie Cesarstwo ; czy to śmieszne historyku w pożycznych kalesonach z wiochy dechami zabitymi.
Kiedyś dowiecie się prawdy
Tylko matoł mógł z braku podstawowej wiedzy napisać taki tekst propagandowy przeciwko Polsce.
Brakuje mi tutaj jeszcze omówienia jednego stałego elementu poglądów „turbo”. A mianowicie oskarżania praktycznie wszystkich swych przeciwników o propagowanie teorii, którą stworzył Gustaf Kossinna, tzw. „kossinnizmu” („Kossinna opracowała teorię, że obszarowo wyznaczoną etniczność można zdefiniować przez kulturę materialną wydobytą „in situ” – w miejscu.” – Wiki).
Tymczasem de facto sami oni – turbosłowianie, stają się jego – Kossinny, wyznawcami poprzez bezkrytyczną afirmację wyników badań dawnych genów – haplogrup.
Dlaczego?
Dr Carlos Quiles znany hiszpański badacz młodego pokolenia, „pochodzący” z nauk medycznych, głównie właśnie archeogenomik ale i pleolingwista, zauważa, że niestety: „Uproszczony “Kossinnian Model” panuje obecnie w archeogenomii [= archeogenomice] przyporządkowujący ludom i kulturom ściśle tym razem hg [haplogrupy] i ich subklady…”. […] „Nie podoba mi się użycie np. określenia „Dinaric I2a”, ponieważ przypomina to użycie „iberyjskiego R1b-DF27” lub „germańskiego R1b-U106”, kiedy starożytne DNA pokazało, że ta terminologia jest najczęściej błędna, lub jej użycie okazuje się być mylące. Nieomal TAK mylące jak określenie „słowiańska R1a”.” (…)
Dalej konstatuje: „…gdy dalej tak będziemy postępować, tj. zgodnie z “Kossinnian Modelem”, to szybko skończą się obecne „kolejki” do naszych pracowni, liczne „granty” nam przyznawane, a laboratoria nasze niestety opustoszeją…”
I nie pomoże tutaj – ja z kolei dodam – przyznanie w tym roku nagrody Nobla archeogenomikowi Svante Pääbo odkrywcy (a ja zapytam przekornie – wynalazcy?) genomu denisowian.
Wracając ad meritum: powołujący się więc notorycznie na archeogenomikę turbosłowianie promują zatem bezwiednie (bo wiedzy tam rzetelnej raczej przecież nie uświadczysz) “Kossinnian Model”, rzekomo z nim walcząc.
Można więc sarkastycznie i ironicznie skonstatować, że turbosłowianie-lechici to zatem tacy „kossinowcy ale inaczej”… 😉
Awersja do „myślących inaczej” nie jest najlepszą podstawą do wiarygodności własnych poglądów.
Jakoś nie zauważyłem nazwiska mądrali i prześmiewcy – autora artykułu, negującego Sławę i Chwałę Polaków-Słowian. Czyżby obawiał się publicznego, internetowego poznania. Panie ten, te pańskie brednie, kupy się nie trzymają. Sądzisz, że Polacy to gęsi, że pochodzą nie wiadomo skąd? Szerzysz pan nienawiść do ludzi posiadających inne zdanie, jesteś śmieszny w tych swoich zaprzeczeniach. Bez urazy, pozdrawiam.
Wielka Lechia jest mitem stworzonym jako przeciwwaga dla chrześcijańskiej Polski. Próbą deprecjonowania chrześcijaństwa, jako czynnika kształtującego naszą państwowość i cywilizację. Chętnie powielanego przez postkomunistów. Celowo lub podświadomie, w celu wypełnienia pustki po odrzuceniu naszego chrześcijańskiego dziedzictwa. Po zakwestionowaniu idei i zasad życia chrześcijańskiego, pozostaje próżnia, którą w usilnym poszukiwaniu społecznej tożsamości wypełnia się legendami i zabobonami.
To bardzo okrągła i jakże nie nowa „koncepcja”. Postkomuniści powiadasz. To i przed II wojną było ich w II RP całkiem sporo:)
Środowiska katolickie poszły zbyt daleko w deprecjonowaniu naszej przeszłości jako narodu, stąd cały ambaras. Przeszłość „przedkatolicka” Polaków (Lechitów) to bardzo ciekawe pole do eksploracji naukowych. Ale – ku mojemu zdumieniu (jako mediewiście) jest obłożona anatemą. No, niech mi ktoś wyjaśni – dlaczego?
„Osoba taka może jednak przykładowo, poprzez spirale pseudonaukowych portali, zacząć wierzyć w medycynę alternatywną, zostać antyszczepionkowcem albo zaszkodzić sobie na sto innych sposobów. „- radzę sobie poczytać ilu naukowców fałszowało swoje badania oraz jakie wyniki badań się uzyskuje mając takich, nie innych sponsorów. Tyle w temacie rzetelności „nauki”. Żeby połączyć temat artykułu z niechęcią do szczepień, to trzeba być kretynem wyższego rodzaju. O medycynie alternatywnej (np. ziołolecznictwie) nie masz kmieciu pojęcia, więc się nie wypowiadaj. Nic mnie nie wkurza bardziej niż buta i przekonanie o własnej nieomylności. Tak, jakby ludzie nie mieli prawa myśleć co chcą i żyć jak chcą. Nie, autor wie lepiej.
podobno wieża babel stała pod kielcami (niektórzy mówią o perzowej górze), do dziś mieszkańcy kielecczyzny gadają dziwnym językiem. dawidy (poduchowne i inne), samsonów, herody, momocicha, wąchock chyba wszystko jasne, lis czyli fox, wiadomo kto za tym stoi
Jeśli ktoś ma jakieś wątpliwości czy autor jest lub nie jest uwikłany – nazwa jego profiu – piromanorg, zaskakująco ciemna karnacja spojrzenie satanisty i uwielbienie do Izraela daje już pełny obraz sytuacji. Zapraszam na jego bloga
https://www.facebook.com/piromanorg/photos/2861040703972539
Masz rację!
Ale kłamstwo ma krótkie nogi
On propaguje to mu Watykańskie dzwony
wybimbią
Zmiany i to olbrzymie, już nastąpiły. Tylko, pomimo deklarowanej otwartości, środowisko historyków i pokrewnych, związanych z niemiecką szkołą historyczną, usiłuje, za wszelką cenę, zablokować i ośmieszyć nowe odkrycia historyczne, związane z badaniami genetycznymi, czyli pochodzeniem ludów Europy. To jak zawracanie kijem Wisły. Obłuda i hipokryzja.
Mój kolega będąc w tureckim muzeum zdumiał się , gdy zobaczył mapę świata i na niej imperium Lechii. Zapytany o to przez niego turecki pracownik muzeum – kustosz był z kolei ogromnie zaskoczony, że on Polak nic o tym nie wie i nie zna historii własnego narodu. Niech to będzie najlepszym komentarzem, a wszyscy germańscy i inni zachodnioeuropejscy specjaliści, i watykańscy oponenci tej prawdy niech, którzy z wielu względów zwłaszcza ideologicznych niechaj zamkną swoje gęby.
Ciekawe, że w dobie wszechobecnych telefonów i aparatów nikt nie wpadł na pomysł zrobienia owej mapie zdjęcia i opublikowania jej w Internecie. Czyżby ów kolega i mapa były równie legendarne, co Piast i Popiel? A może to wina totalnego zakazu robienia zdjęć w tym muzeum? Jeśli udałoby się dopytać, w którym muzeum znajduje się taka mapa, to z chęcią się z tą instytucją skontaktuję i wystosuję wniosek o pozwolenie na jej publikację.
No chyba, że chodzi o mapę Rzeczpospolitej Obojga Narodów, która w tureckim nosi nazwę „Lehistan-Litvanya Birliği” (jeśli się nie mylę), to wtedy nie dziwota, że Pan kustosz był zaskoczony nieznajomością historii. Ten twór polityczny był jednak realny i o jego istnieniu powinien wiedzieć każdy obywatel i obywatelka Polski.
Bo to mapa z XVII wiecznej Europy była – trzeba było na historii nie spać
Potwierdzam, to ja byłem tym kolegą.
Nie jest prawdą że współczesna teoria XXI w o starożytnej Lechii powstała od publikacji Belonny ja wydałem swoje prywatne pisma wcześniej i przesłałem do bibliotek . Zresztą właśnie o to chodziło rozwój informatyki pozwolił odkryć wiele informacji to co w końcu 1 dziesięciolecia było trudne do zdobycia już w 2 dziesięcioleciu pozwoliło odkryć wiele skarbów myślę też że w przyszłości powstanie archeologia informatyczna pozwalająca analizować wiele źródeł faktów. W XVII -XIX by pisać o Lechi trzeba było być i piśmiennym i stosunkowo majętnym w XXw. problem z analfabetyzmem znikną ale nie sposób było dokonać analiz różnych źródeł fizycznie.Historia o Lechii tak jak Stary garnek z gliny wymaga posklejania okruchów dosztukowania elementów na zasadzie analiz i badań
Cesarstwo rzymskie, a potem Cesarstwo frankijskie podbijały dzikie plemiona germańskie z których niedobitki uciekały do Polski /Lechii/ za Łabę . Polscy naukowcy mają obowiązek pisania polskiej historii, a nie powielać zachodnią propagandę że nie było Lechii bo po przechrzczeniu króla Mieczysława I na księcia Mieszka I , a Lechii na Polskę . Historycy obecnie wmawiają Polakom że Mieszko z Polanami wyszli z lasu i zbudowali parę drewnianych wiosek i tak powstała Polska tylko nad Wisłą, bo dalej naokoło byli słowianie-germanie
Cały ten artykuł kłóci się z kilkoma faktami. Pierwszy fakt że są zachowane mapy z wczesnego średniowiecza gdzie jest naniesiona nazwa Lechii na tereny od Łaby na wschód. Drugi fakt jest kilku kronikarzy i nie mówię tu już o polskich kronikarzach ale o zachodnich gdzie wspominają o Lechii i jej władcach. I trzeci fakt dla mnie najbardziej przekonujący to badania genetyczne, które wykazały że Słowianie na terenach Polski są od 1700 r. p.n.e.
Podobnie można mówić o potworach zamorskich jeszcze z czasów przed epoka wielkich odkryć.
Dowód genetyczny jest tylko prosredni i nie potwierdzi ze władza była centralna i istniały zaczątki np struktury wspólnej administracji
Ale dowodzi ciągłości naszego społeczeństwa, dowodzi tego, że Słowianie nie przyszli tu w V wieku, a nawet jeśli, to jako mała grupka. A jeśli jako mała grupka o niskim poziomie kultury, to jak narzucili swój skomplikowany język tubylcom?
Ten artykuł jest dla mnie za mądry. Zupełnie nie rozumiem dlaczego autor uznał, że wyznawcy Wielkiej Lechii to z antyszczepionkowcy. Uważam, że autor powinien trochę się wysilić i bardziej przystępnie wyjaśnić mnie laikowi jak to z faktu nieistnienia Wielkiej Lechii wynika, że należy się szczepić. Dodam jeszcze, że znam osoby, które o Wielkiej Lechii nie słyszały (i temat ich nie interesuje), a i tak się szczepić nie chcą.
Ten artykuł był pisany dla ludzi na poziomie antysłowiańskiego szura, więc musi się zgadzać z ich wąskim pojmowaniem świata i historii. Uwielbienie dla szczepionek może wynikać stąd, ze ludzie tacy są przeciwni badaniom, kwestionowaniu czyiś wyników, a kiedy mówią o „nauce” chodzi im o „ustalone fakty”, czyli popierali by Edisona a nie Teslę. Upraszczając archeologię do Celtów i Gotów, ignorując w archeologii plemiona wymienione przez Ptolemeusza, pokazują, ze chcą by ich świat był prosty i łatwy. Stąd też wynika nienawiść do rzeczy, których rozumem objąć nie mogą.
Pełna zgoda!!! Piękna puenta, podsumowująca „naukę” reprezentowaną także przez autora!
Helmut .. ile Ci zapłacili za ten artykuł ???
Niech zostanie w tej postaci, jest super. Trzeba przeczytać dwa razy, żeby zrozumieć, że się nie zrozumiało.
@poieseka „trzeba przeczytać mnóstwo książek na ten temat za i przeciw” – Nie w tym przypadku, ponieważ nie ma żadnych dowodów na istnienie tzw. Wielkiej Lechii. Żadnych.
„nawet nie jesteśmy w stanie przeczytać Biblii 1000-lecia ks.Rodzaju” – Księga Rodzaju to mitologia Judeo-Chrześcijańska, nie ma tam żadnych wydarzeń potwierdzonych innymi źródłami czy odkryciami archeologicznymi. Dla tematu o WL jest bezwartościowa.
„Nie było Lehitów” – Zgadza się\, nie było takiego ludu.
„nie było wielkiego Imperium Ramy” – Też nie istniało, brak dowodów na taki twór.
Nie wiem dlaczego niby próbujesz używać Biblii do wyjaśniania historii. Obecnie wiadomo już że nie było nawet czegoś takiego jak niewola Żydów w Egipcie a Biblii nie powinno w żaden sposób traktować się dosłownie.
W Biblii napisano 3 tys. lat temu o tym, jak zniewoleni Żydzi budowali w Egipcie miasta Piton i Ramzes. Przez 3 tys. lat nigdzie tych miast nie odnaleziono. Tymczasem w XX wieku odnaleziono miasto Pi_Ramzes, którego lokalizacja i okres powstania jest zbieżny z tym, co wskazano w Biblii. Tak więc twoje „nic” wynika z ideologii, a nie wiedzy. A z czasem przekonasz się, że to co z powodów ideologicznych odrzucono, zostanie potwierdzone. Bardzo długo kwestionowano np. ilość koni, którymi posługiwała się armia egipska, a która to liczba padła w Biblii. Ile to mądrych wyliczeń dokonano, by obalić taką możliwość. Spekulacje skończyły się po odkryciu w Pi-Ramzes stajni egipskich na 460 koni. Najbardziej nienaukowe i niehistoryczne jest zaprzeczanie, tylko dlatego, że jeszcze nie odkryto.
Przyjacielu ażeby pisać na taki temat trzeba przeczytać mnóstwo książek na ten temat za i przeciw ale widzę że nawet nie jesteśmy w stanie przeczytać Biblii 1000-lecia ks.Rodzaju gdzie jest napisane Misraim miał to potomstwo: Ludim, Anamim, LEHABIM /pisownia prawidłowa samo h/ ,Naftuchim, Patrusim i Kasluchim od których pochodzą Filistyni i Kaftorycji rozdz.10 pochodzenie ludności przedpotopowej. i dalej ks. Nehemiasza rozdz.7 pierwsi repatrianci werset 30, mężów z Rama i Geba sześciuset dwudziestu jeden i dalej wymienia innych . Nie było Lehitów nie było wielkiego Imperium Ramy , a miasto Rama to wymysł biblisty który nie znał historii. Czytając starożytne pisma nietrudno zauważyć że miasta stolice zakładali władcy i nazywali je swoimi nazwiskami. Słowo LEHABIM jest dwu członowe pisane pierwotnie w języku aramejskiem jest dwuznaczne niestety nie jestem w tego przetłumaczyć nie znam aramejskiego , a tłumacz polski pominął to , ale w odnośniku MISRAIM to Hebrajska nazwa Egiptu i co dalej jak Pan to wytłumaczy. Skąd pochodzimy jako izraelici bo nimi jesteśmy. z wyrazami szacunku.
Biblia wspomina o Lechu po której śmigał Samson..
Takich pseudo naukowych bzdetów nie czytałem chyba nigdy.
Planeta Ziemia, jest planetą ludzi. Człowieka tu nie ma. Naród Polski, jest w człowieczej i energetycznej postaci, ale jest wyżej od człowieka.Obecnie, jest w Czasie Równoległym, w miejscu. Polak, będąc w człowieczej postaci, nie postrzegał tego zagrożenia, jakie widzi, będąc w ludzkiej. Inna percepcja widzenia i słyszenia. Naród Polski, miał wytrwać w tej postaci, przez XVIII pokoleń, by rodząc się w XIX-tym pokoleniu, wrócić do człowieczej postaci. 2 tyś lat wstecz, Jezus wykreował Naród Polski, w ludzkiej postaci. Jesteśmy hybrydami człowieka i pantery(60-40%) W tym świecie, tylko Polacy podlegali tzw reinkarnacji. Naród Polski, jest zrodzony ze Świadomości i Energii Jezusa i Stanislawy Katarzyny, przed Wszystkimi Czasami. Duszę, mają tylko małpi ludzie, na tej planecie i nie wiedzą kim są. Naród Polski, nie ma duszy ziemskiej. Ma Świadomość istnenia! Polacy, zajmowali ziemie od Renu, po linię Bugu.Od morza Północnego i Bałtyku, po Alpy i Tatry. Nazwę Lechia, przybrali Polacy, od imienia regenta Lecha Karola. Naród Polski, nigdy nie prowadził grabieżczych wojen. Zawsze bronił swoich granic. Jedyne zagrożenie, przychodzilo z zachodu. Już w 500-ym roku, około 20 tyś zbrojnych rabusi, przekroczyło Ren. Polacy byli przygotowani na takie starcia. Walczyli mężczyźni i kobiety. Żaden z rabusi, nie uszedł żywy. Polacy, nie ponieśli żadnych strat. Za Renem, żyło plemię chazarskie Polan, które mówiło polskim językiem.Zajmowało pas ziemi, od morza po Alpy, o szerokości około 350 km. Pozostali ludzie, są hybrydami małpy,człowieka i robaka(96-2-2 %). Brzeg morski, to tylko 50 km. Sąsiadami Polan, byli Niemcy. Granice wyznaczał język mówiony. Około 1250 roku, ponownie hordy uzbrojonych Polan, Niemców i Francuzów, przekroczyło Ren, w dwóch grupach, liczących po kilkanaście tysięcy chazarów każda. Żaden nie wrócił żywy, skąd przyszedł. Polacy, nie ponieśli żadnych strat. Cios dla najeźdźców i przestroga. Z tej strony, aż do roku 1941, żaden chazar nie wchodził zbrojnie. Jeszcze w 1680 roku, próbowali chazarzy, wejść od południa, przez przełęcz dukielską, w sile około 10 tyś. Starcie miało miejsce między Wisłokiem a Dunajcem. Ocalało tylko dwóch chazarów, by ostrzegli resztę, by nikt obcy, bez zaproszenia, nie wchodził w granice Lechii. Od XIV wieku, Persja i Turcja, dwa, lub trzy razy w ciągu wieku, słały poselstwa do Lechii. Sława dumnego narodu, sięgała za Bosfor. Polanie, po klęsce dotkliwej, zaczęli tworzyć zręby państwowości. Możnowładcy i książęta z nadania, zaczęli używać nazwy Rzeczpospolita polska. Nigdy nie mieli króla. Nie ma historii pisanej, państwa Lechitów. Polacy uznali że, nie ma takiej potrzeby, gdy są tu tylko czasowo. Wszelkie jakieś zapiski, można znaleźć tylko w starych kronikach perskich i tureckich. Nigdy obcy, nie mieszkał na ziemi lechickiej. Nic by nie kupił i nic by nie sprzedał. Między Renem a Odrą, mieszkało stale 40 mln Lechitów. 10 mln, między Odrą a Bugiem. Królewski Naród Polski, nigdy nie miał władcy nad sobą. Dwóch regentów, pełniło rolę służebną. Zaopatrzenie i rozmieszczenie Polaków, po za miejscem stałego pobytu. Naród Polski, jako jedyny, ma swoją planetę na własność. Żyjemy obecnie, na granicy czasu obecnego i przyszłego, dla tego świata. Dla Polaków, jest to czas przejścia z postaci ludzkiej, w człowieczą. Nikt obcy, nie będzie więcej czerpał z zasobów ziemi polskiej-lechckiej. 44
@44Zdzisław Czy może napisać Pan komentarz jeszcze raz, ale tym razem w języku polskim?
Zacne piguły, milordzie