Archeologia Żywa 2 (80) 2021

|


Słowa kluczowe: , , , , ,

W najnowszym numerze Archeologii Żywej 2 (80) 2021 piszemy o wędrówkach średniowiecznych miast z terenów Polski, miejskich centrach prekolumbijskiego Meksyku, pierwszych miastach w Egipcie, Anatolii, ośrodkach Indian Pueblo, największym oppidum Galii i średniowiecznej Sobie. To numer wypchany po brzegi!

Archeologia Żywa 80 Początki miast

Dostępny w salonach Empik, Garmond, Inmedio, Relay, Ruch lub w naszym sklepie internetowym.

Wesprzyj jedyne czasopismo archeologiczne w Polsce i zamów nasz numer bezpośrednio do domu lub pobierz e-wydanie.

Archeologia Żywa 2 (80) 2021 – słowo od redaktora naczelnego

Znów jest wiosna. Rok temu większość z nas przebywała w ścisłej izolacji z powodu pandemii COVID-19. Aktualnie, choć epidemia znów się nasiliła, to obostrzenia społeczne nie są tak rygorystyczne, jak rok temu. Korzystają z tego między innymi archeolodzy, prowadząc badania terenowe. Doniesienia o pierwszych efektach tegorocznego sezonu wykopaliskowego możecie obserwować na bieżąco w mediach społecznościowych AŻ. Tegoroczna wiosna daleka jest jednak od normalności. Zaraza dołożyła nam wszystkim dodatkowych obowiązków i trosk.

Z tym większą przyjemnością prezentujemy kolejny numer AŻ, poświęcony tym razem fenomenowi miast. Wraz z Autorami tekstów zabierzemy Was w podróż do starożytnych i średniowiecznych miast położonych na czterech kontynentach. Wiedzieliście, że w okresie prekolumbijskim na Południowym Zachodzie USA istniały miasta? O takich centrach osadniczych położonych na północ od Meksyku pisze Radosław Palonka. Do Meksyku wyruszymy po raz kolejny z Boguchwałą Tuszyńską, aby zwiedzić imponujące prekolumbijskie miasta Teotihuacan, Cantona i Calakmul. Do Afryki, a konkretnie do Soby – stolicy średniowiecznego królestwa nad Nilem Błękitnym zabierze nas Mariusz Drzewiecki. O początkach urbanizacji Egiptu i Lewantu pisze zaś Jacek Karmowski. Badania w Çatalhöyük były opisywane w AŻ już kilkakrotnie. Aktualnie Jędrzej Hordecki przybliży historię frygijskiej osady, która powstała na gruzach tego neolitycznego protomiasta w Anatolii. O Bibracte, legendarnej stolicy galijskiego plemienia Edunów słyszał zapewne każdy miłośnik Celtów. W fascynującą historię i archeologię tego oppidum wprowadza nas Tomasz Bochnak. Być może dotarła do Was niedawno wieść o odkryciu w Polsce kolejnego zaginionego miasta, Sławoborza. Zastanawialiście się pewnie, jak to możliwe, że całe miasto może zaginąć w pomroce dziejów? Ano może, i to z wielu powodów. Jednym z nich było zjawisko translokacji ośrodka miejskiego. O takich wędrujących i znikających miastach piszą Marcin Krzepkowski i Piotr Wroniecki.

Anonsowane artykuły to nie cała wiedza o miastach, którą chcielibyśmy się podzielić z Czytelnikami. Dalsze informacje znajdziecie w najnowszym numerze Archeologii Żywej i na naszej stronie internetowej.

Archeologia Żywa 2/2021 – spis treści

  • 04 / Ulepione z tej samej gliny? Pierwsze miasta w Egipcie i Lewancie
    Jacek Karmowski
  • 14 / W cieniu wielkich miast. archeologii środkowej Anatolii
    Jędrzej Hordecki
  • 20 / Wielkie miasta prekolumbijskiego Meksyku
    Boguchwała Tuszyńska
  • 30 / Indiańskie miasta prekolumbijskiej Ameryki Północnej
    Radosław Palonka
  • 40 / Bibracte – największe miasto celtyckiej Galii
    Tomasz Bochnak
  • 50 / Soba – stolica średniowiecznego królestwa nad Nilem Błękitnym
    Mariusz Drzewiecki
  • 58 / Środa Śląska. Krótka opowieść o jednym z najstarszych miast w Polsce
    Grzegorz Borowski
  • 63 / O wędrówkach średniowiecznych miast
    Marcin Krzepkowski, Piotr Wroniecki
  • 68 / Skazańcy średniowiecza i nowożytności. Jak i gdzie wykonywano egzekucje na Dolnym Śląsku?
    Izabela Sobczuk, Barbara Kwiatkowska
  • 71 / Tajemnice dawnych toalet
    Jakub Okonek
  • 78 / Dong Son. Starożytni Wietnamczycy
    Katarzyna Czapska
  • 83 / Smaki miasta Ur
    Maciej Słowiński
  • 87 / Legendy miejskie z terenów Polski
    Szymon Jamaszewski

AŻ 2/2021 – podgląd

Ulepione z tej samej gliny? Pierwsze miasta w Egipcie i Lewancie
Jacek Karmowski

Proces powstania pierwszych miast w IV tysiącleciu p.n.e. na terenach Bliskiego Wschodu to fascynujący i coraz lepiej poznany fenomen. Już we wcześniejszych fazach neolitu można dostrzec tendencję do gromadzenia się większych grup ludzkich, zamieszkujących stosunkowo niewielką przestrzeń w zwartej zabudowie mieszkalnej. Przytoczyć tu można słynne przykłady, takie jak: Çatalhöyük, Merimde, Jerycho czy Motza nieopodal Jerozolimy. Jednak to dopiero druga połowa IV tysiąclecia p.n.e. uznawana jest przez większość badaczy za okres narodzin pierwszych miast.

Wielkie miasta prekolumbijskiego Meksyku
Boguchwała Tuszyńska

W czasach prekolumbijskich na ziemiach Meksyku rozsiane były setki miast. Zobaczmy, jak wyglądały trzy z nich: Teotihuacan, Cantona i Calakmul, które przetrwały do naszych czasów w stosunkowo dobrym stanie, dzięki czemu archeolodzy zdołali odtworzyć ich wygląd. Te trzy ośrodki, szeroko opisane w artykule, należały do największych i najbardziej wpływowych.

Środa Śląska. Krótka opowieść jednym z najstarszych miast w Polsce
Grzegorz Borowski

Środa Śląska to niewielkie miasto położone 30 km na zachód od Wrocławia. Jest jednym z ponad stu miast powstałych w średniowieczu na Śląsku. Mimo swej współczesnej niepozorności należy jednak do miast szczególnych, przynajmniej z kilku powodów. Po pierwsze, ma bardzo ciekawy układ urbanistyczny. Po drugie, to właśnie w tym mieście w XIII wieku zrodziło się prawo średzkie. Po trzecie, i jak się wydaje najważniejsze, jest to jedno z pierwszych miast lokowanych w Polsce.

Skazańcy średniowiecza i nowożytności. Jak i gdzie wykonywano egzekucje na Dolnym Śląsku?
Izabela Sobczuk, Barbara Kwiatkowska

Miejsca straceń były w dawnych czasach nieodłącznym elementem miast całej późnośredniowiecznej i wczesnonowożytnej Europy. Niemal każdy miejski ośrodek sądowniczy posiadał własny obiekt do wykonywania kar śmierci, którym opiekował się kat i jego pomocnicy.

Na zakończenie nieskromnie dodam, że znów udało nam się namówić do współpracy zacne grono Autorów – badaczy terenowych, którzy nie tylko mozolnie wgryzali się w relikty przeszłości, ale też mieli chęć obszernie podzielić się zdobytą wiedzą. Należy to szczególnie docenić, bo niestety popularyzacja wyników badań archeologicznych najczęściej kończy się na krótkich notkach zamieszczanych w prasie lub w Internecie. Z tym większą satysfakcją, zapraszam do lektury bieżącego numeru Archeologii Żywej!

Życzymy miłej lektury!

Redaktor naukowy AŻ | Oficjalna strona

Archeolog, nauczyciel akademicki, redaktor naukowy „Archeologii Żywej”. Pracuje na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Jego zainteresowania naukowe oscylują wokół archeologii historycznej oraz wykorzystania archeologii w naukach przyrodniczych i kryminalistyce. Miłośnik niespiesznych podróży.

Pierwszy sekretarz AŻ | Oficjalna strona

Architekt, absolwentka Politechniki Warszawskiej, obecnie sekretarz redakcji Archeologii Żywej. Chętnie zajmuje się również grafiką. Interesuje się historią sztuki, uwielbia wycieczki po Polsce i nie tylko.

Redaktor naczelny AŻ | Oficjalna strona

Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst

Dodaj komentarz

css.php