Jeden ze starożytnych 7 Cudów Świata – Mauzoleum w Halikarnasie, znane również jako grobowiec króla Mauzolosa ma zostać przywrócony. Co to jednak oznacza i jak wygląda dokładny plan projektu?
Duński archeolog prof. Poul Pedersen oraz jego współpracownik prof. John Lund niedawno zawitali do Bodrum, położonego w zachodniej Turcji, w prowincji Muğla w celu rozpoczęcia prac na projektem przywrócenia Mauzoleum w Halikarnasie. Wraz z organizacją The Mediterranean Countries Academy Foundation na czele, której stoi Özay Kartal, prowadzą oni projekt mający na celu rzucenie światła na 5 tys. lat historii tego regionu.
W jednym ze spotkań organizowanych przez organizację, Pederson stwierdził, że z pełnym oddaniem poświęci się odbudowie i wszelkimi związanymi z tym badaniami. Na początek mają skoncentrować się one na otwarciu drogi prowadzącej z portu do grobowca, odtworzeniu starożytnych murów otaczających Bodruum, oraz odgrzebanie 3,5 tys. letniego hipodromu.
W dalszej kolejności znajdują się odbudowa żydowskiego cmentarza i synagogi, organizacja International Herodotus Culture and Arts Festival, iluminacja Bramy Myndos, założenie fundacji Herodotus Institue of History, a także gromadzenie wszystkich zabytków z okolicy w zbiorach Mycenae Civilization Open Air Museum.
Gdzie w tak napiętym grafiku znajdą oni czas na odbudowę jednego z Cudów Świata? Na temat szczegółów chwilowo milczą wybiegając odpowiedziami w przyszłość.
Wielu z lokalnych mieszkańców nie zdaje sobie nawet sprawy, że Herodot został urodzony w Bodrum. Nie wiedzą również, że Mauzoleum w Halikarnasie znajduje się na liście Siedmiu Cudów Świata. To właśnie przywrócenie mauzoleum oraz otwarcie drogi z portu do niego powinny być naszym priorytetem. Setki tysięcy turystów opuszczają Bodrum nie widząc jego najważniejszego punktu. Jako fundacja, mamy zamiar zorganizować w Maju międzynarodowe warsztaty (International Mausolus Workshop), udostępniające dotychczas posiadaną wiedzę historykom, archeologom i innym naukowcom. Mamy nadzieję, że warsztaty okażą się bardzo ważnym krokiem prowadzącym do rozpoczęcia prac przywrócenia Mauzoleum w Halikarnasie. //Özay Kartal.
I co z tego wyszło? Nic
Takie informacje podawano w 2016 roku, a od tego czasu nie pojawiła się żadna nowa informacja, więc możemy założyć, że wszelkie plany zostały porzucone.
Przechodząc do historycznej strony spraw. W 377 roku p.n.e. miasto Halikarnas było stolicą małego królestwa położonego na śródziemnomorskim wybrzeżu Azji Mniejszej. W tym właśnie roku zmarł władca tej ziemi, Hekatomnus z Mylasy, pozostawiając kontrolę nad królestwem swojemu synowi, Mauzolosowi. Hekatomnus, lokalny satrapa Persów, był ambitny i przejął kontrolę nad kilkoma sąsiednimi miastami i dzielnicami. Następnie Mauzolos podczas swojego panowania rozszerzył terytorium jeszcze bardziej, tak że ostatecznie obejmowało większość południowo-zachodniej Azji Mniejszej.
Mauzolos rządził wraz ze swą królową Artemizją przez 24 lata. Choć sam prawdopodobnie pochodził z zachodniej Anatolii i był satrapą imperium perskiego, był też wielkim wielbicielem kultury greckiej. Do tego stopnia, że całe Mauzoleum w Halikarnasie zostało zaprojektowane przez greckich architektów Satyrosa i Pitiusa z Priene, a jednocześnie szczyciło się rzeźbami innych wybitnych greckich artystów. W istocie to wspaniałość ukończonej konstrukcji, która wzrosła do ponad 148 stóp, skłoniła Antypatera z Sydonu do uznania go za jeden z Siedmiu Cudów starożytnego świata.
Niestety, Mauzoleum w Halikarnasie było ostatnim z sześciu zniszczonych cudów. Zniszczyły je kolejne trzęsienia ziemi od XII do XV wieku. I na zakończenie, choć część z Was to już pewnie wie, a pozostała już się pewnie domyśla – słowo mauzoleum pochodzi właśnie od tego starożytnego cudu poświęconego anatolijskiemu władcy – Mauzolusowi.
Wykład o Mauzoleum w Halikarnasie (po angielsku)
Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst”
.jpg){kind=link}