Rzymski system zapisywania liczb powstał w starożytnym Rzymie i pozostał sposobem zapisywania liczb i cyfr w całej Europie aż do późnego średniowiecza.
Jakie są liczby rzymskie?
Liczby rzymskie są reprezentowane przez kombinacje liter alfabetu łacińskiego. Współczesne użycie wykorzystuje siedem symboli, każdy ze stałą wartością całkowitą. W zapisie stosujemy 7 znaków I , V , X , L , C , D i M. Nie ma symbolu zera. Poniżej podstawowe symbole liczb rzymskich.
Cyfry rzymskie – przelicznik liczby w systemie rzymskim
- I = 1
- V = 5
- X = 10
- L = 50
- C = 100
- D = 500
- M = 1 000
Jak się pisze cyfry rzymskie od 1 do 1000 i więcej?
- I = 1
- II = 2
- III = 3
- IV = 4
- V = 5
- VI = 6
- VII = 7
- VIII = 8
- IX = 9
- X = 10
- XX = 20
- XXX = 30
- XL = 40
- L = 50
- LX = 60
- LXX = 70
- LXXX = 80
- XC = 90
- C = 100
- CC = 200
- CCC = 300
- CD = 400
- D = 500
- DC = 600
- DCC = 700
- DCCC = 800
- CM = 900
- M = 1000
- MD = 1500
- MM = 2000
- MMM = 3000
- itd.
Warto zauważyć, że w systemie rzymskim nie istnieje bezpośredni odpowiednik dla liczb zero (0) oraz dla liczb ujemnych. Ponadto, w systemie rzymskim liczby większe niż 1000 mogą być oznaczane przez powtarzanie symbolu „M”, na przykład 2000 to MM, 3000 to MMM, itd.
Sposób tworzenia i odczytu przykładowej liczby
Aby utworzyć liczbę, trzeba zestawić odpowiednie znaki, poczynając od tego oznaczającego liczbę największą do tego oznaczającego liczbę najmniejszą. Następnie w dużym uproszczeniu jest pięć podstawowych zasad:
- Znaki zestawiamy poczynając od tej oznaczającej największą wartość do najmniejszej,
- Każdy rząd należy rozpisać jako osobną cyfrę (tzn. tysiące, setki, dziesiątki),
- Zero jest pomijane,
- Jednakowe cyfry w rzędzie są zawsze dodawane,
- Cyfry różne są odejmowane lub dodawane w zależności od położenia cyfry mniejszej –
- gdy cyfra mniejsza jest (za) po prawej od większej to jest dodawana,
- a jeśli (przed) po lewej od większej to jest niej odejmowana.
Dzięki przestrzeganiu tych zasad I może występować jedynie przed V i X; X tylko przed C i L; a C poprzedza jedynie D i M. W ten sposób w 4(IV) i 9(IX), pierwszy symbol (I) jest odejmowany od większego (V lub X), unikając w ten sposób nieużywanych aktualnie poczwórnych znaków (IIII, i VIIII). W ten sam sposób działa to dla wyższych liczb czyli dla 40 (XL) i 90 (XC), a także 400 (CD) i 900 (CM).
Tysiące | Setki | Dziesiątki | Jedności |
---|---|---|---|
M | C | X | I |
MM | CC | XX | II |
MMM | CCC | XXX | III |
CD | XL | IV | |
D | L | V | |
DC | LX | VI | |
DCC | LXX | VII | |
DCCC | LXXX | VIII | |
CM | XC | IX |
Najłatwiej więc liczbę rzymską wyobrazić sobie jako sumę wszystkich znaków, w której gdy natrafimy na dwie różne cyfry, bierzemy pod uwagę ich rząd i położenie, a następnie dodajemy lub odejmujemy od siebie mniejszą do/od większej. I tak:
- IV = -1(I) + 5(V) = 4
- VI = 5(V) + 1(I) = 6
- VII = 5(V) + 1(I) + 1(I) = 7
- XCV = -10 (X) + 100(C) + 5(V) = 95
- CM = -100 (C) + 1000(M) = 900
- MIX = 1000(M) – 1(I) + 10(X) = 1009
- MXXV = 1000(M)+ 10(X) + 10(X) + 5(V) = 1025
- MMXIV = 1000(M) + 1000(M) + 10(C) – 1(I) + 5(V) = 2014
- MMCLXVI = 1000(M) + 1000(M) + 100(C) + 50(L) + 10(X) + 5(V) +1(I) = 2166
Jak zapisać w systemie rzymskim liczbę większą od 3999?
Kanoniczny system rzymski nie pozwalał na zapis liczb większych niż 3999 (= MMMCMXCIX). Nie było dozwolone umieszczenie czterech identycznych znaków obok siebie. Rzymianie i ich europejscy spadkobiercy doskonale poradzili sobie jednak z tym problemem, tworząc specjalne oznaczenia dla coraz większych liczb.
Jeżeli liczba była zapisywana między dwoma pionowymi kreskami (| |), oznaczało to pomnożenie jej przez 100. Dzięki temu można było zapisać liczby takie jak 4000 i większe. Na przykład:
- |XL| = 40 * 100 = 4000 (zamiast błędnego zapisu: *MMMM)
- |MMD| = 2500 * 100 = 250 000
Dzięki takiemu zapisowi można było przedstawiać większe liczby w systemie rzymskim, obejmujące tysiące, dziesiątki tysięcy i setki tysięcy.
Cyfry rzymskie dziś i gdzie najłatwiej je znaleźć?
Używanie cyfr i liczb rzymskich trwało długo po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Dopiero od XIV wieku cyfry rzymskie zaczęto zastępować w większości kontekstów bardziej uniwersalnymi cyframi arabskimi. Proces ten był jednakże stopniowy i użycie cyfr rzymskich w niektórych drobnych zastosowaniach trwa do dziś.
Oto kilka przykładów miejsc, w których liczby rzymskie mogą być używane:
- Zegary i zegarki: niektóre zegary i zegarki stosują cyfry rzymskie do oznaczania godzin.
- Budynki i pomniki: często liczby rzymskie są używane do zapisu daty budowy lub wzniesienia budynków oraz na pomnikach i tablicach pamiątkowych.
- Literatura i historia: w książkach, artykułach i materiałach historycznych liczby rzymskie są używane do oznaczania różnych wydarzeń, dat, imion dynastii czy rządów.
- Nagrody i tytuły: liczby rzymskie są stosowane przy oznaczaniu różnych nagród i tytułów, takich jak Super Bowl, World Series, Olimpiada, a także liczb porządkowych w królewskich lub papieskich tytułach/imionach. Tak jak np. w przypadku odkrytej przez nas na zamku Grodno bulli antypapieża Benedykta XIV.
- Księgowość i dokumentacja: czasami liczby rzymskie są używane w kontekście księgowości lub dokumentacji prawnej do oznaczania rozdziałów, artykułów, paragrafów lub sekcji.
- Numizmatyka: na monetach i medalach często widoczne są liczby rzymskie, które wskazują na rok wybicia lub wartość nominalną.
- Daty: w niektórych językach jak np. w polskim, rzymskie liczby wciąż stosuje się do zapisywania wieków, rzadziej tysiącleci, niektórzy także używają ich do zapisywania miesięcy. W przeważającej liczbie języków obcych (nawet w bardzo nam bliskim czeskim) używa się już w tym celu jednak liczb arabskich.
Może i nas to czeka w nieodległej przyszłości? Co o tym sądzicie?
Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst”
Sam jesteś nieestetyczny Antku!
Oprócz zastosowań wymienionych w artykule, dorzucę że do dzisiaj można spotkać cyfry rzymskie w numeracji semestrów (a także lat) na uczelniach, co wg mnie nie wygląda estetycznie.
Tak samo nieestetycznie wygląda numeracja generacji modeli samochodów niektórych firm, np. VW Golf mk III; IV lub którykolwiek inny. Części mickiewiczowskich „Dziadów” cierpią na podobny problem: „Dziady cz. III” (i pozostałe). Tomy „Chłopów” W. Reymonta też są pisane z przestarzałymi cyframi rzymskimi.
A co do ostatniego pytania: wątpię, że język polski wyprze cyfry rzymskie do zapisu wieków. Chociaż mógł postąpić wzorem języka np. angielskiego, gdzie się oznacza numer wieku cyfrą… arabską, czyniąc zapis czytelniejszym i bardziej estetycznym.
W każdym razie do boju! Nawet jak upłynie więcej wody w Wiśle niż Odrze i Warcie razem wziętych, to nic się nie zmieni, pozostawiając bezużyteczne (i nieestetyczne) cyfry rzymskie w różnych zastosowaniach.