, , ,

Skarb monet z XVII w. spod Pomiechówka wywołał gorącą dyskusję!

|


Słowa kluczowe: , , , , , , , , , , ,

Polskie Stowarzyszenie Poszukiwaczy „Husaria” dokonało niesamowitego odkrycia na Mazowszu dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Historyczno-Badawczym „Triglav” i Nieporęckim Stowarzyszeniem Historycznym. Wspólny wysiłek przyniósł nieoczekiwany rezultat – skarb 17 srebrnych talarów i patagonów z XVII wieku. Każda z monet stanowi przykład innego rocznika lub wzoru, a wśród nich wyróżnia się rzadki egzemplarz talara Zygmunta III Wazy z 1630 roku.

Poszukiwania odbyły się w lesie, w pobliżu płytkiego wąwozu, gdzie przypuszczano, że mógł przebiegać dawny szlak handlowy – uczestnicy wyprawy chcieli sprawdzić, czy mógłby on być używany już w pierwszych wiekach naszej ery. Los niespodziewanie przywiódł ich na trop monet, które odnaleźli Szymon i Sławomir Milewscy z SHB „Triglav” na głębokości zaledwie 5-15 cm. Może to sugerować, że depozyt został zakopany na szybko lub miał być ukryty tymczasowo. W momencie znalezienia pierwszych monet natychmiast skontaktowano się z archeologiem Piotrem Dudą, który niezwłocznie przybył na miejsce i nadzorował dalsze działania.

Odkrycie wzbudziło ogromne emocje i stało się tematem ożywionych dyskusji w środowisku miłośników historii. Jego wyjątkową cechą jest fakt, że każda moneta jest jedynym egzemplarzem danego rocznika lub wzoru, co otwiera pole do spekulacji na temat okoliczności i czasu jego ukrycia. Na podstawie datowania monet odkrywcy sugerują, że depozyt mógł należeć do żołnierza biorącego udział w wojnie trzydziestoletniej lub kupca podróżującego przez Mazowsze w okresie potopu szwedzkiego. Wzmianki historyczne wspominają zresztą o funkcjonującej w tej okolicy karczmie.

Odkrycie wpisuje się w szereg innych spektakularnych znalezisk monet z XVII wieku dokonanych w Polsce w ostatnich latach, jak skarby w Barczewie, Ełku, czy imponujący depozyt złotych dukatów odnaleziony w katedrze św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy. Pomimo pewnych podobieństw, każdy ze skarbów zachowuje swoją unikalną wartość historyczną, pozwalając lepiej zrozumieć przepływ dóbr i sytuację polityczną tamtego okresu.

W przypadku depozytu spod Pomiechówka w komentarzach zwrócono uwagę, że wyjątkowa różnorodność monet może również sugerować, iż skarb jest częścią młodszej kolekcji numizmatycznej, zdeponowanej znacznie później. Nawet i w takim przypadku byłoby to wyjątkowe znalezisko. Z reguły precyzyjne datowanie momentu ukrycia skarbów monet jest trudne, ponieważ brakuje dodatkowych źródeł, które mogłyby potwierdzić czas ich zdeponowania. Istnieje jednak nadzieja, że dalsze badania archeologiczne przeprowadzone w bezpośredniej okolicy dostarczą nowych informacji i pomogą wyjaśnić zagadkę skarbu.

Wartość historyczna ponad materialną

Choć wartość rynkowa skarbu może wynosić nawet kilkaset tysięcy złotych, dla odkrywców jego znaczenie leży przede wszystkim w kontekście historycznym. Polskie Stowarzyszenie Poszukiwaczy „Husaria” podkreśla, że skarb ten to nie tylko zbiór monet, ale także ważny element dziedzictwa Mazowsza. Przypominają oni, że wartość historyczna może przewyższać wartość materialną – podobnie jak maszyna do szycia, która sama w sobie nie jest cenna, ale ta, która posłużyła do szycia flag na wydarzenia Sierpnia 1980, staje się nieocenioną pamiątką narodową.

Odkryty skarb zostanie oficjalnie przekazany Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków 12 listopada, a następnie rozpocznie się proces wyboru jednostki muzealnej, która zajmie się konserwacją i ekspozycją monet. Polskie Stowarzyszenie Poszukiwaczy „Husaria” oraz SHB „Triglav” wyraziły nadzieję, że skarb trafi do Muzeum Kampanii Wrześniowej i Twierdzy Modlin, gdzie mógłby być prezentowany jako cenny element historii regionu.

Wyjątkowa lista

Poniżej znajduje się spis monet wchodzących w skład odkrytego skarbu:

  1. Talar z 1621 r., Tyrol (okres hrabstwa Tyrolu 1564–1666)
  2. Patagon Albert i Elizabeth, rok nieustalony (okres 1616–1621), Niderlandy Hiszpańskie
  3. Patagon Albert i Elizabeth – inna moneta niż powyższa, z tego samego okresu
  4. Talar Fryderyka Wilhelma I, 1641 r., Brandenburgia-Prusy
  5. Patagon – trzeci egzemplarz monety Alberta i Elizabeth z tego okresu
  6. Talar Jana II, 1623 r., Księstwo Palatynatu, mennica Zweibrücken
  7. Talar Leopolda V, 1620 r., Austria
  8. Talar Zygmunta III Wazy, 1630 r., mennica Toruń
  9. Talar Fryderyka I Austriackiego, rok nieustalony (okres 1619–1632)
  10. Talar Rudolfa II, 1604 r., Austria
  11. Talar Jana Jerzego I, 1624 r., Saksonia, mennica Drezno
  12. Talar Jana Jerzego I, 1612 r., Saksonia, mennica Drezno
  13. Patagon Filipa IV, 1633 r., Niderlandy Hiszpańskie
  14. Patagon Filipa IV, 1631 r., Niderlandy Hiszpańskie
  15. Patagon Filipa IV, 1638 r., Niderlandy Hiszpańskie
  16. Patagon Filipa IV, 1632 r., Niderlandy Hiszpańskie
  17. Patagon Filipa IV – rocznik nieczytelny (16*3), Niderlandy Hiszpańskie

Reakcje i odpowiedzialność za dziedzictwo

Odkrywcy skarbu wyrazili radość z sukcesu, ale i rozczarowanie postawą części środowiska detektorystycznego, które w swoich komentarzach podważa wartość ich pracy i prezentowanej postawy. „Odkrywanie historii to nasza pasja, a dbanie o nią to obowiązek!” – podkreśla Mateusz Sygacz, prezes PSP „Husaria”.

– „Jesteśmy dumni z naszego odkrycia, a jeszcze bardziej z tego, że trafi ono na muzealną ekspozycję z opisem historii, z którą jest związane. Nie możemy się doczekać, kiedy razem z naszymi potomkami staniemy przed gablotą, wskazując na skarb, który odkryliśmy, i powiemy: »Synu, byłeś wtedy z nami.«” – dodają na swoim profilu Facebook. Wyrażają również wdzięczność dla licznych sympatyków, którzy okazali wsparcie i gratulacje

Gdy skarb wkrótce trafi do konserwatora, rozpocznie to procedurę nadania mu dalszej opieki, a w przyszłości udostępnienia go szerokiej publiczności. W ostatnich latach liczba znanych nauce skarbów z XVII wieku regularnie się powiększa,

Źródło: profil Facebook PSP „Husaria”, profil Facebook SHB Triglav

Redaktor naczelny AŻ | Oficjalna strona

Archeolog, doktor nauk inżynieryjno-technicznych, popularyzator. Pierwsza osoba, z którą powinno się kontaktować w sprawie patronatów i ewentualnej współpracy z „Archeologią Żywą”. Post-doc w Katedrze Antropologii Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kultury materialnej późnego średniowiecza i wykorzystania nowoczesnych technologii w archeologii. Pasjonat multimediów i gier komputerowych. Prowadzący cyklu cotygodniowych popularnonaukowych webinarów pt. „Kontekst

Dodaj komentarz

css.php